- Możesz. Powiedz, że odchodzisz, i zabieram cię

o krok. - Oświadczyłeś mi się po to, żeby pójść ze mną
59
Przed naszym odjazdem Lereena zorganizowała uroczystą kolację na cześć gości i ratowników Arlissu. Pierwszy puchar wypiliśmy stojąc i milcząc, potem tłum zaczął się ożywiać, posy¬pały się żarty i zabrzmiał śmiech, zagrała cicha muzyka. Młodziutkie arlijskie wampirzyce, które roznosiły półmiski i napoje, robiły oczka do wineczan, urzeknięte przez długie włosy i wąsy ludzkich wojowników. Wojownicy dogewscy, także nie cierpieli na brak zainteresowania, a do Lena lgnęły jak do miodu, wciąż wpadając na siebie i złośliwie świdrując na wylot oczami konkurentki.
Lizzie rozejrzała się, już znowu kompletnie
kompetentnej matki. Ale Lizzie w tej chwili nie
- Jest bardzo istotne - tłumaczył jej Novak - żeby zachowywała
- Bardzo się śpieszyła. Powiedziałam ci już, że
wylot, a przy tym miała wrażenie, jakby małe ciałko
rzucisz okiem, Mike. Proszę!
- Ale nie jakieś szczyty intelektu - odparła Lizzie i
słuchawkę.
na mnie także... że wciąż mnie kochasz. Nie tylko
na Laurze i zupełnie ją rozpuszczą.
- Ale przecież i tak wiemy, że to on, prawda? -

- Słuchaj, Andy - odparł Dane. - Nie wiem
liczną armię. Przybyli do Szkocji tylko w sześcioro - Jessica z Bryanem,
- Proponuję odbyć walną naradę - wtrąciła Stacey. - Tutaj. Dziś w
Musi ją znaleźć. Nie żeby się wytłumaczyć.
dziwnej pozycji na kanapie w jej nowoorleańskim gabinecie. Jessica nigdy
to, co mówisz.
Nie zdążył. Kelsey rzuciła się jak jastrząb i porwała
ktokolwiek dał ci jakąkolwiek władzę.
lewych drzwi. Gdy przez chwilę oświetlał ją latarką,
- Nie ma za co.
- To zależy.
- On był w wojsku - zauważył. - I jest detektywem.
uwiodła, czuł zapach jej skóry i dotyk jej ciała.
przyjeżdżają do Transylwanii prawdziwe gwiazdy, wyobrażasz sobie? Kto
chcesz po prostu ulgi, odprężenia? Jestem tym,